Het was een beetje een dubbel gevoel voor zowel Milou en mij. Een prachtige treinreis, bijna 8.000 kilometer, onderweg zo´n kleine 100 stops en door een flink aantal tijdzones. Onderweg hele leuke mensen ontmoet, prachtige dingen gezien. En toch zijn we blij dat deze treinreis erop zit. Klinkt dat raar. Ja, eigenlijk wel. Omdat de reis zo mooi is, waarbij superlatieven nu even tekort schieten. Als je binnen zo´n korte tijd zo´n afstand hebt overbrugd, dan verlang je ook een klein beetje naar het eindpunt van deze trip. En dat is de stad Beijing, het echte eindpunt van deze reis. Heel even klaar met het gestommel en gebommel in de treincoupés.

Maar we moeten ook eerlijk zeggen dat deze laatste etappe ons ook de meeste afwisseling heeft gebracht. Wat een prachtige treinrit van de noordgrens van China naar de bergen, vlak ten noorden van Beijing. Het spoor slingerde zich tussen de bergen door en bracht ons het ene mooie vergezicht na het andere. Het meanderende spoor liep langs rotsen en door rotsen. En regelmatig viel onze mond open van verbazing, de schoonheid van het gebied.

Ook zagen we de laatste 750 kilometer hoe de boeren met alle eenvoud hun akkers bewerken. Mais oogsten, met de hand uit het blad pellen. Verzamelen en vervolgens met de ezel van het land verplaatsen. Ontelbare hoopjes oranje flitsten voorbij, ontelbare ezels hebben we zien wachten op de boeren. Ook hier was de tegenstelling zichtbaar en groot. Rondom de steden was een enorme bouwactiviteit, moderne gebouwen worden uit de grond gestampt, zowel voor wonen als werken. En natuurlijk de hoge snelheidstrein, die dwars door het boerenland is getrokken. We hebben allebei sterk de indruk dat China echt het land van de toekomst aan het worden is. Hier is groei, hier is ontwikkeling en hier is een enorme vooruitgang.

Maar ook weer die tegenstelling. Want het volk wordt ook ernstig beperkt is de bewegingsvrijheid op het internet. Miljarden Chinezen hebben geen volledige toegang tot het internet zoals wij deze in het westen hebben. Veel blokkades op websites, die wij juist nu in Beijing willen gebruiken. Google, LinkedIn, Facebook, weersites, noem maar op. Allemaal geblokkeerd. Om dingen op te zoeken hebben we al Bing.com op onze telefoon geïnstalleerd. Dat gaat redelijk hoor. Maar feit is dat de regering een stevige vinger in de pap heeft. Dat werd ons al duidelijk gemaakt bij de receptie van het hotel waar Milou vroeg om een VPN-download op haar telefoon. Nou, dat is dus gewoon onmogelijk.

De komende dagen gaan we Beijing zien. Lopend en op de fiets. We verwachten er veel van, juist van wat we inmiddels hebben gezien. Natuurlijk een paar toeristische highlights, de Chinese muur en natuurlijk het casino. Want dat heb ik aan Milou beloofd!

En uiteraard de komende dagen nagenieten van deze in alle opzichten zeer geslaagde treinreis. Een cultuurreis in optima forma, langs historische plaatsen, contact met ongelooflijk leuke mensen, heerlijk eten, grote temperatuurverschillen, al die bijzondere geuren en kleuren, vele contrasten in armoede en rijkdom. We hebben nog wel even nodig om alle indrukken een mooie plek te geven.

En natuurlijke een prachtige reis van een vader met zijn dochter. Een hele blije en gelukkige vader die de wereld ook door de ogen van z´n dochter heeft gezien. Maar ook een blije man omdat ik van Marjan alle ruimte kreeg om deze reis te reizen. Thanks! LoveU!